Maryjo prowadź, bo Ty znasz drogę

SAKRAMENT NAMASZCZENIA CHORYCH

1. Modlitwa rozpoczynająca rodzinne spotkanie ewangelizacyjne (Zgromadzeni na wspólnej modlitwie odmawiają)

Pod Twoją obronę:

Pod Twoją obronę uciekamy się, święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać, Panno chwalebna i błogosławiona. O Pani nasza, Orędowniczko nasza, Pośredniczko nasza, Pocieszycielko nasza. Z Synem Swoim nas pojednaj, Synowi Swojemu nas polecaj, Swojemu Synowi nas oddawaj.

2. Ewangelia według św. Mateusza (Mt 26, 36-46) (Odczytuje Ojciec lub Matka rodziny)

Z Ewangelii według św. Mateusza

Wtedy przyszedł Jezus z nimi do ogrodu, zwanego Getsemani, i rzekł do uczniów: „Usiądźcie tu, Ja tymczasem odejdę tam i będę się modlił". Wziąwszy z sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, począł się smucić i odczuwać trwogę. Wtedy rzekł do nich: „Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną".

I odszedłszy nieco dalej, upadł na twarz i modlił się tymi słowami: „Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich. Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty". Potem przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących. Rzekł więc do Piotra: „Tak, jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe".

Powtórnie odszedł i tak się modlił: „Ojcze mój, jeśli nie może ominąć Mnie ten kielich i muszę go wypić, niech się stanie wola Twoja". Potem przyszedł i znów zastał ich śpiących, bo oczy ich były senne. Zostawiwszy ich, odszedł znowu i modlił się po raz trzeci, powtarzając te same słowa. Potem wrócił do uczniów i rzekł do nich: „Śpicie jeszcze i odpoczywacie? A oto nadeszła godzina i Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników. Wstańcie, chodźmy; oto się zbliża mój zdrajca".

3. Wyznanie wiary. (Cała rodzina odmawia: Wierzę w jednego Boga...)

Wierzę w jednego Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało.

On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba i za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem. Ukrzyżowany również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. Zmartwychwstał trzeciego dnia jak oznajmia Pismo. Wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych; a Królestwu Jego nie będzie końca.

Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi, który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; który mówił przez proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden Chrzest na od¬puszczenie grzechów. Oczekuję wskrzeszenia umarłych. I życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen.

4. Rozważanie tajemnicy bolesnej

I tajemnica bolesna: Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu

Po Ostatniej Wieczerzy Pan Jezus idzie do Ogrójca, gdzie modli się: „Ojcze nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie..." Jezus wie co Go czeka, i trwoga napełnia Jego serce, ale zgadza się z wolą Ojca. Chociaż jesteśmy słabi, Pan Bóg pragnie, abyśmy przezwyciężali własne słabości. Maryjo, naucz nas trwania na modlitwie.

(Ojcze nasz..., 10 razy Zdrowaś Maryjo..., Chwała Ojcu...)

5. Pieśń: „Matko, Szafarko łask..."

Do Ciebie Matko szafarko łask,
Błagalne pienia wciąż płyną.
Twa dobroć świeci nad słońca blask,
Nadzieją Tyś nam jedyną.
W cierpienia czas, pomocą darz,
I nieustannie ratuj nas!

Gdy Twojej chwały niebieski tron,
Daleki duszy cierpiącej.
Spoglądnij na nas przez obraz on,
Pomocy Nieustającej.
W cierpienia czas...

Twe oczy jakże łaskawe są,
Pociąga słodycz z nich Twoja.
Ufamy mocno, że ulżysz łzom,
I wsparciem staniesz się w znojach.
W cierpienia czas...

6. Wprowadzenie w katechezę o sakramencie namaszczenia chorych (Prowadzi Ojciec lub Matka)

Zdrowie jest dla człowieka szczególnym darem. Czynimy wiele wysiłków, aby je zachować i aby pokonać choroby. Składając życzenia, często życzymy sobie zdrowia. Kiedy doświadczy nas choroba, z utęsknieniem wyczekujemy pomocy. Szukamy dobrych lekarzy, właściwych szpitali, cudownych leków.

W Starym Testamencie z pytaniem o sens choroby i cierpienia oraz z wołaniem o ratunek chory człowiek często przychodził do Boga.Wobec Niego wypowiadał skargę na chorobę i błagał Pana życia i śmierci o uzdrowienie. Choroba też często stawała się drogą nawrócenia do Boga.

Kościół już w czasach apostolskich znał specjalny obrzęd przeznaczony dla chorych. Mówi o tym św. Jakub (Jk 5,14-15 ): „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone."

Wielką troską otaczał chorych Chrystus. Okazywał im współczucie i utożsamiał się z nimi (Mt 25,36). Uzdrowił też wielu chorych: niewidomego od urodzenia, kobietę cierpiącą na krwotok, sparaliżowanego, trędowatego i wielu innych. Przywracając zdrowie dla ciała, Jezus żądał od chorych wiary.

7. Pismo Święte o sakramencie namaszczenia chorych

W Ewangelii według św. Łukasza (Łk 5, 17-26) czytamy: Gdy któregoś dnia Jezus nauczał, siedzieli tam również faryzeusze i nauczyciele Prawa. Przyszli ze wszystkich okolic Galilei, Judei i z Jeruzalem. A moc Pańska była taka, że uzdrawiał. Pewnej chwili jacyś mężczyźni przynieśli na łożu sparaliżowanego człowieka i próbowali go wnieść i położyć przed Nim.

Ponieważ z powodu tłumu nie znaleźli przejścia, żeby go wnieść, weszli na płaski dach i przez pułap spuścili go do środka razem z noszami, wprost przed Jezusa. Gdy zobaczył ich wiarę, powiedział: „Człowieku, odpuszczone są tobie twoje grzechy". Wtedy uczeni w Piśmie i faryzeusze zaczęli się zastanawiać, mówiąc: „Kimże Ten tutaj jest? On wypowiada bluźnierstwa! Kto może odpuścić grzechy poza samym Bogiem?"

Jezus rozpoznał ich myśli, więc w odpowiedzi rzekł im: „Cóż to za myśli żywicie w swoich sercach? Co jest bardziej zdumiewające: powiedzieć: «Odpuszczone są tobie twoje grzechy», czy też powiedzieć: «Wstań i chodź»? Abyście jednak wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów" - tu zwrócił się do sparaliżowanego – „rozkazuję ci: wstań, weź swoje nosze i idź do swojego domu".

I on od razu, na ich oczach, wstał, wziął to, na czym leżał, i odszedł do swojego domu, wysławiając Boga. Wszystkich ogarnęło zdumienie, wysławiali Boga i napełnieni bojaźnią mówili: „Dzisiaj zobaczyliśmy coś nieprawdopodobnego".

7. Rozważanie tajemnicy bolesnej

IV tajemnica bolesna: Dźwiganie Krzyża

Jezus skazany na śmierć dźwiga na Kalwarię krzyż, na którym ma umrzeć. Krzyż jest ciężki. Jezus trzykrotnie pod nim upada. Gdy cierpienie nas przygniata, trzeba ten Krzyż przyjąć spokojnie, ochotnie i z radością, wierząc, że to cena odkupienia. Maryjo, pomóż, abyśmy ochotnie przyjęli i nieśli razem z Chrystusem nasz codzienny krzyż.
(Ojcze nasz..., 10 razy Zdrowaś Maryjo..., Chwała Ojcu...)

8. Katecheza (Ojciec lub Matka prowadzi rozmowę o sakramencie namaszczenia chorych)

Choroba, cierpienie i starość są bardzo trudnym doświadczeniem każdego człowieka. Zawsze przychodzą za wcześnie i bezlitośnie ukazują niemoc, ograniczoność i skończoność ludzkiego życia. Każdy wierzący oprócz ludzkiej pomocnej dłoni otrzymuje jeszcze dar z nieba – sakrament namaszczenia chorych, w którym to Bóg staje najbliżej człowieka, towarzyszy mu w jego doświadczeniu choroby, daje moc przeciw duchowym i cielesnym słabościom, podnosi i wyzwala.

Ma nawet moc uzdrowienia. Wielu z nas przeżywa jednak trudności w przyjęciu tego sakramentu. Jezus swoją moc uzdrawiania przekazał Apostołom i ich następcom – kapłanom, którzy w sakramencie namaszczenia umacniają chorych i cierpiących także duchowo.
Sakrament namaszczenia chorych nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. Jest to sakrament, który daje nam specjalną łaskę cierpienia, łaskę chrześcijańskiego przyjmowania i przeżywania choroby.

Pierwszą łaską sakramentu namaszczenia chorych jest łaska umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwa starości. Ta łaska jest darem Ducha Świętego, który odnawia ufność i wiarę w Boga oraz umacnia przeciw pokusom złego ducha, przeciw pokusie zniechęcenia i trwogi przed śmiercią. Wsparcie Pana przez moc Jego Ducha ma prowadzić chorego do uzdrowienia duszy, a także do uzdrowienia ciała, jeśli taka jest wola Boża.

Ponadto „jeśli popełnił grzechy będą mu odpuszczone". Jest to sakrament żywych, a nie „na śmierć" - jak często wiąże się go z ostatnim namaszczeniem. Sakrament chorych można przyjąć wiele razy w ciągu swojego życia.

Sakramentu namaszczenia chorych udziela kapłan chorym, namaszczając ich na czole i dłoniach olejem chorych, wymawiając słowa: „Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego. Pan, który odpuszcza ci grzechy, niech cię wybawi i łaskawie podźwignie".

Członkowie rodziny rozmawiają w jaki sposób osoby z najbliższego otoczenia przeżywają choroby, cierpienia. Osoby, które przyjęły sakrament namaszczenia chorych opowiadają o skutkach tego sakramentu.

Czy dostrzegamy chorych i cierpiących w swoim otoczeniu i znajdujemy dla nich czas?

• Co mogę zrobić dla chorych i cierpiących ze swego najbliższego otoczenia (może spędzić trochę czasu z tą osobą, poprosić księdza o udzielenie sakramentu namaszczenia chorych...)?
• Czy modlę się za chorych i cierpiących?
• W jaki sposób mogę ofiarować swoje cierpienie, wyrzeczenie w ważnych intencjach?
• Co sprawia namaszczenie chorych?

Dziecko odczytuje modlitwę za chorych i cierpiących

Boże, Ojcze nasz, niech Twa Opatrzność czuwa nad chorymi i cierpiącymi, aby swoje cierpienie umieli łączyć z ofiarą Chrystusa. Daj Ojcze najlepszy, wszystkim cierpiącym łaskę dobrego, owocnego przeżywania cierpienia, dodawaj sił i otuchy, pocieszaj, oszczędzaj ich ile można, pozwól nieść im ulgę. Karm ich, Ojcze, Ciałem Twego Boskiego Syna. Żyj w nich i buduj Swoje Królestwo.

Pozwól się realizować powołaniom chorych, błogosław wspólnotom chorych. Niech Duch Święty prowadzi ich do świętości i szczęścia wiecznego. Amen.

Zapamiętajmy: Z miłości do ludzi dźwigających ciężar choroby i cierpienia, aby im przyjść z pomocą, Jezus ustanowił sakrament namaszczenia chorych. Jeśli więc pragniemy z wiarą, aby przez namaszczenie świętym olejem i modlitwę kapłana Chrystus „dotknął nas" tak, jak ewangeliczną kobietę, której żaden lekarz nie mógł uleczyć z krwotoku (por. Łk 8,43—48), to wtedy także do nas odnoszą się słowa, które Jezus powiedział do niej: „Córko, twoja wiara cię uzdrowiła".

9. Pieśń: „Matko, która nas znasz..."

Matko, która nas znasz, z dziećmi Twymi bądź
Na drogach nam nadzieją świeć. Z Synem Twym z nami idź.

Ze wszystkich niewiast wybrana, Przyjdź i drogę wskaż.
Córko ludu Bożego, do Syna Twego nas prowadź
Służebnico pokorna - Pokój światu daj.
Królowo ognisk rodzinnych,
Dziewico, wzorze prosty, Oblubienico cieśli.

Królowo narodu naszego,
Uciśnionych nadziejo, Światło łaknących prawdy.

10. Litania Loretańska do Matki Bożej

Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson!
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas!

Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami!
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami!
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami!

Święta Maryjo, módl się za nami!
Święta Boża Rodzicielko, módl się za nami!
Święta Panno nad pannami, módl się za nami!

Matko Chrystusowa, módl się za nami!
Matko Kościoła, módl się za nami!
Matko łaski Bożej, módl się za nami!
Matko nieskalana, módl się za nami!
Matko najczystsza, módl się za nami!
Matko dziewicza, módl się za nami!
Matko nienaruszona, módl się za nami!
Matko najmilsza, módl się za nami!
Matko przedziwna, módl się za nami!
Matko dobrej rady, módl się za nami!
Matko Stworzyciela, módl się za nami!
Matko Zbawiciela, módl się za nami!

Panno roztropna, módl się za nami!
Panno czcigodna, módl się za nami!
Panno wsławiona, módl się za nami!
Panno można, módl się za nami!
Panno łaskawa, módl się za nami!
Panno wierna, módl się za nami!

Zwierciadło sprawiedliwości, módl się za nami!
Stolico mądrości, módl się za nami!
Przyczyno naszej radości, módl się za nami!
Przybytku Ducha Świętego, módl się za nami!
Przybytku chwalebny, módl się za nami!
Przybytku sławny pobożności, módl się za nami!
Różo duchowna, módl się za nami!
Wieżo Dawidowa, módl się za nami!
Wieżo z kości słoniowej, módl się za nami!
Domie złoty, módl się za nami!
Arko przymierza, módl się za nami!
Bramo niebieska, módl się za nami!
Gwiazdo zaranna, módl się za nami!
Uzdrowienie chorych, módl się za nami!
Ucieczko grzesznych, módl się za nami!
Pocieszycielko strapionych, módl się za nami!
Wspomożenie wiernych, módl się za nami!

Królowo Aniołów, módl się za nami!
Królowo Patriarchów, módl się za nami!
Królowo Proroków, módl się za nami!
Królowo Apostołów, módl się za nami!
Królowo Męczenników, módl się za nami!
Królowo Wyznawców, módl się za nami!
Królowo Dziewic, módl się za nami!
Królowo wszystkich Świętych, módl się za nami!
Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta, módl się za nami!
Królowo wniebowzięta, módl się za nami!
Królowo różańca świętego, módl się za nami!
Królowo rodziny, módl się za nami!
Królowo pokoju, módl się za nami!
Królowo Polski, módl się za nami!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

K: Módl się za nami, Święta Boża Rodzicielko.
W: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się: Panie, nasz Boże, daj nam, sługom swoim, cieszyć się trwałym zdrowiem duszy i ciała, i za wstawiennictwem Najświętszej Maryi, zawsze Dziewicy, uwolnij nas od doczesnych utrapień i obdarz wieczną radością. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen.

Antyfona: Pod Twoją obronę uciekamy się, Święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać, Panno chwalebna i błogosławiona. O Pani nasza, Orędowniczko nasza, Pośredniczko nasza, Pocieszycielko nasza. Z Synem swoim nas pojednaj, Synowi swojemu nas polecaj, swojemu Synowi nas oddawaj.

11. Zawierzenie Rodziny Matce Bożej

Niepokalana Matko Jezusa i Matko moja – Maryjo, Królowo Polski! Biorąc za wzór Świętego Jana Pawła II mówię dziś: cały(a) jestem Twój(a). Twojemu Niepokalanemu Sercu zawierzam całego(ą) siebie, wszystko czym jestem; mój umysł, serce, wolę, ciało, zmysły, emocje, pamięć, zranienia, słabości, moją przeszłość od chwili poczęcia, teraźniejszość i przyszłość, wraz ze śmiercią cielesną – każdy mój krok, czyn, słowo i myśl. Tobie oddaję wszystkie moje prace, modlitwy i cierpienia.
Ty, najlepsza Matko chroń mnie i moich bliskich od Złego. Upraszaj nam łaski potrzebne do przemiany i uzdrowienia. Prowadź po drogach życia i posługuj się nami do budowania Królestwa Twojego Syna Jezusa Chrystusa – jedynego Zbawiciela świata, od którego pochodzi wszelkie dobro, prawda i Zycie. Amen

12. Apel Jasnogórski – w łączności z Jasną Górą (za pośrednictwem Radia Maryja 105,1 FM lub TV Trwam)