IX. KOŚCIÓŁ W CHWALE

1. W ujęciu biblijnym

Co stanie się z Ludem Bożym u końca czasów?
I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma. I Miasto Święte - Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża. I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: «Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, a On będzie „Bogiem z nimi”. I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już odtąd nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły» (Ap 21,1-4). Tymi słowami św. Jan Apostoł opisuje rzeczywistość ostateczną Kościoła. To właśnie nas czeka.

Co jest ostatecznym celem Kościoła?
Celem, do którego zmierza Kościół jest „Nowa Jerozolima”, „raj”. Bardziej niż miejsce, jest to stan duszy, w którym nasze najgłębsze oczekiwania zostaną spełnione, a nasz byt jako stworzeń i dzieci Bożych, osiągnie pełną dojrzałość. Będziemy nareszcie przyobleczeni w radość, pokój i w miłość Boga w sposób całkowity, bez żadnych ograniczeń, i znajdziemy się z Nim „twarzą w twarz”.

Co oznacza określenie: Kościół pielgrzymujący?
Historia o wyjściu z niewoli, czyli wielka pielgrzymka wiary Narodu Wybranego, z biegiem czasu zaczęła być rozumiana jako symbol pielgrzymki Ludu Bożego, który wyzwolony z niewoli zła idzie do miejsca swego wiecznego przeznaczenia, czyli do nieba. Dlatego mówi się o Kościele, że jest on Ludem Pielgrzymującym. Termin Ziemia Obiecana w poszczególnych księgach Pisma Świętego, stał się zapowiedzią nieba.

Kto przypomina nam o celu pielgrzymowania Ludu Bożego?
Maryja, aniołowie, święci w niebie i dusze w czyśćcu, oczekujące pełni szczęścia przypominają nam o celu pielgrzymki Ludu Bożego w Kościele. Pokazują nam również, że w tej wędrówce wiary nie jesteśmy zostawieni sami sobie, ale tak jak biblijny Izrael na pustyni, idziemy wspólnie, w chwilach słabości podając sobie pomocną dłoń. Wielką rolę pełnią tutaj święci, których Kościół prezentuje światu w procesach beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych.

2. Z nauczania Kościoła

Kiedy nastąpi ostateczne przejście?
Sobór Watykański II w konstytucji Lumen gentium stwierdza: „Kościół, do którego w Jezusie Chrystusie jesteśmy wszyscy powołani i w którym dzięki łasce Bożej zdobywamy świętość, osiągnie pełnię dopiero w chwale
niebieskiej, gdy nadejdzie czas odnowienia wszystkiego i kiedy wraz z rodzajem ludzkim również świat cały [...] w sposób doskonały odnowi się w Chrystusie” (LG 48). 

Kto prowadzi Kościół do ostatecznego celu?
Tu na ziemi, Kościół, który tworzymy, stanowi zapowiedź Królestwa Niebieskiego. W Kościele jest już rzeczywisty początek tej przyszłości, chociaż jeszcze niedoskonały. Tym, który prowadzi Kościół do pełni, jest Duch Święty, natomiast Chrystus karmi wiernych swoim Ciałem i Krwią, aby nie ustali w drodze. Jako wspólnota ludzi wierzących zmierzamy zatem do „Nowego Jeruzalem”.

Czym się charakteryzuje Kościół w chwale?
Charakteryzuje się tym, że chrześcijanie nie czekają na jakiś czas, czy jakieś miejsce, ale pielgrzymują, aby spotkać Boga. Dlatego problemem nie jest kiedy pojawią się znaki, zapowiadające czasy ostateczne, ale abyśmy byli na nie gotowi. Jesteśmy wezwani, aby żyć teraźniejszością, budując radośnie przyszłość i ufając Bogu. „Tryumf Jezusa na końcu czasów – uczy nas papież Franciszek – będzie tryumfem krzyża, ukazaniem, że poświęcenie siebie samych z miłości do bliźniego, naśladując Chrystusa, jest jedyną zwycięską mocą i jedynym stałym punktem wśród wstrząsów i tragedii świata”.

3. Dialog rodzinny wokół tematu

  • Czy jesteśmy autentycznymi świadkami nadziei, że będziemy żyć wiecznie?
  • W jaki sposób żyjemy obecnością Chrystusa i oczekiwaniem na Jego przyjście?
  • Czy mamy świadomość, że przynależność do Kościoła jest najwspanialszym darem?
  • Jak rozumiem swoje pielgrzymowanie w Kościele, czy wiem co jest moim celem tej wędrówki?

4. Świadek wiary: bł. Karolina Kózkówna

Zamęczona przez rosyjskiego żołnierza na początku I wojny światowej, przez swój heroiczny czyn wypełniła słowa Jezusa: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą”. Zginęła w wieku szesnastu lat. Jest patronką młodzieży, która pragnie doświadczyć radości czystej miłości, zobowiązuje się, by nie podejmować współżycia płciowego przed otrzymaniem Sakramentu Małżeństwa oraz pragnie uczyć się od niej pięknej i odpowiedzialnej miłości.

Modlitwa o czystość
Panie Jezu, bądź jedynym Panem mojego życia.
Ucz mnie zdobywać umiejętność kontrolowania
mojego popędu seksualnego i uczuć. Proszę Cię
o pomoc, abym unikał(a) wszystkiego,
co uzależnia i zniewala, a więc papierosów,
alkoholu i narkotyków. Ucz mnie tak żyć
i postępować, aby w moim życiu najważniejsza
była miłość. Maryjo, Matko moja, prowadź mnie
drogami wiary do samego źródła Miłości,
do Jezusa, abym zawsze tylko Jemu ufał(a)
i wierzył(a). Amen!

5. Warto...

Zapoznać się z Ruchem Czystych Serc w Internecie lub przez czasopismo katolickie dla młodzieży „Miłujcie się!”

2020 rodzina zjednoczona na modlitwie 2019 rodzina zjednoczona na modlitwie 2018 rodzina zjednoczona na modlitwie 2017 rodzina zjednoczona na modlitwie 2016 rodzina zjednoczona na modlitwie

Wizyt:

DziśDziś192
TydzieńTydzień992
OgółemOgółem872690