Rozdział V: „Żywe jest słowo Boże i skuteczne” – czytania mszalne

1. Wprowadzenie

Liturgia każdej Mszy św. zaprasza nas do Stołu Słowa Bożego. Stół Słowa to ambona, przy której głoszone jest Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Spotkanie z Chrystusem w Komunii św. powinno być zawsze poprzedzone spotkaniem z Nim w Jego Słowie. On przychodzi, aby oczyszczać i zbawiać mocą Swego Słowa.

Człowiek może przyjąć Słowo Boże, może je wypełnić w życiu, ale może je też zlekceważyć i odrzucić. W niedzielę i uroczystości odczytywane są trzy teksty z Pisma Świętego: pierwszy ze Starego Testamentu, drugi – z Pism Nowego Testamentu, a trzeci z Ewangelii.

2. Bóg przemówił do człowieka

Pierwsze słowa Boga do człowieka po grzechu w raju brzmiały: gdzie jesteś? To pytanie nie było próbą dowiedzenia się gdzie się ukryli Adam i Ewa, ale służyło pierwszym rodzicom jako pomoc w uświadomieniu sobie kim się stali i dlaczego więź miłości łącząca ich między sobą oraz wieź łącząca ich z Bogiem została zerwana.

Zamiast zaufania pojawił się strach, zamiast miłości, oskarżenia. Kiedy Bóg mówi, to czyni to, aby na nowo odbudować zerwane więzi między Nim a nami, oraz zerwane więzi międzyludzkie. Taką funkcję pełni również liturgia Bożego Słowa w czasie Mszy św. Pozwala nam ona uświadomić sobie na nowo kim jesteśmy i kim jest dla nas Bóg.

Czytania mszalne opowiadają nam o Bogu, który nas nieustannie szuka i próbuje na krzywych liniach ludzkich wyborów pisać historię miłości, która nie rezygnuje z uczynienia człowieka szczęśliwym, pomimo ludzkiego grzechu. W czasach Jezusa członkowie narodu wybranego spotykali się w synagogach, gdzie najważniejszą częścią nabożeństwa było czytanie słów Pisma Świętego.

W Ewangeliach znajdujemy opis pobytu Jezusa w synagodze, w Nazarecie, gdzie czyta fragment z Księgi Izajasza i odnosi je do swojego życia i swojej misji. W czasie kuszenia na pustyni za każdym razem broni się przed szatanem cytatem z Pisma Świętego i traktuje je jako broń w walce ze złem.

To właśnie tam Jezus mówi, że nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym Słowem, które pochodzi z ust Bożych. Jest to więc pokarm serca, który nas wzmacnia poprzez kontakt z Biblią i uzdolnia nas do odkrycia Bożego zamysłu w stosunku do nas. Jak zauważa autor Listu do Hebrajczyków (4,12): „Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca”.

3. Teksty ze Starego Testamentu

Na kartach Starego Testamentu Bóg objawia historię Narodu Wybranego oraz podstawowe prawo moralne czyli Dziesięć Przykazań. Bóg ukazuje się jako Ten, który prowadzi swój lud, ocala go w niebezpieczeństwach, jest ze swoim ludem w jego wędrówce.

On jest wychowawcą tego ludu. Cała historia Starego Przymierza uczy nas, że Bóg jest wierny przymierzu, mimo, że człowiek nie dochowuje wiary. Bóg prowadzi człowieka przez tych, których posyła do ludzi, począwszy od Ojca naszej wiary – Abrahama. Stary Testament jest także Księgą modlitwy, a Psalmy stanowią największy skarbiec wołania człowieka do Boga.

W Starym Testamencie pokazana jest cała prawda o człowieku. Od początku człowiek ulega złu. Gdy człowiek odchodzi od Bożego Prawa, w ludzkie życie wkrada się zamęt moralny. Stary Testament pokazuje również prawdę, że Pan Bóg mimo słabości człowieka, realizuje plan zbawienia, bo Bóg kocha człowieka. 

4. Psalm responsoryjny

Po pierwszym czytaniu ze Starego Testamentu następuje Psalm responsoryjny. Zazwyczaj jest on śpiewany z ambony. Odpowiednio przygotowany lektor lub psałterzysta wykonuje zwrotki Psalmu, a wierni powtarzają słowa refrenu. Psalm sprzyja medytacji nad Słowem Bożym. Wszystkich Psalmów jest 150 i pochodzą one ze Starego Testamentu.

Powstawały one w różnych okolicznościach, najczęściej z tęsknoty za wolnością, z żalu za grzechy, w cierpieniu, ale także w chwilach radości i dla wyśpiewania wdzięczności Bogu. Śpiew Psalmu jest odpowiedzią na usłyszane Słowo, jednocześnie uczy nas jak należy się modlić słowami Pisma Świętego. Przed odczytaniem Ewangelii wykonuje się aklamację „Alleluja”. To słowo pochodzi z języka hebrajskiego i oznacza „Chwalmy Pana”. To starotestamentowe wezwanie Izraelitów jest okrzykiem radości na cześć zbliżającego się Zbawiciela.

5. Teksty z Nowego Testamentu

W niedziele i uroczystości, po Psalmie responsoryjnym, odczytywane są pisma apostolskie. Stanowią one część Nowego Testamentu. Teksty Nowego Testamentu są księgami natchnionymi, zawierają w swoim rodzaju nowe Słowo Objawienia. Przekazują świadectwo dane przez Ducha Świętego za pośrednictwem apostołów. W pismach apostolskich otrzymujemy to wszystko co sam Duch Święty pozwolił pojąć apostołom.

6. Słowo Jezusa w Ewangelii

Podczas niedzielnej Mszy św. oprócz czytań ze Starego Testamentu i pism apostolskich odczytywane są teksty Ewangelii. Są cztery Ewangelie, które przekazują istotne słowa i czyny Jezusa Chrystusa, Jego nauczanie i dzieła, których dokonał podczas Swej ziemskiej drogi. Najważniejszym Jego Słowem i dziełem, którego dokonał na ziemi jest Jego zbawcza męka, śmierć na krzyżu i chwalebne zmartwychwstanie. Przed wysłuchaniem Ewangelii wykonujemy potrójny znak krzyża. Krzyż na czole oznacza gotowość do przyjęcia Słowa Bożego umysłem.

Krzyż na ustach oznacza pragnienie głoszenia Ewangelii. Krzyż na sercu oznacza wolę przemiany życia pod wpływem Słów Boga. W ten sposób otwieramy się na działanie Ducha Świętego, który pomaga nam przyjąć i wypełniać naukę Chrystusa. Poszczególne teksty Ewangelii objawiają najważniejsze prawdy leżące u podstaw naszej wiary. Jezus w Ewangelii naucza o Bogu Ojcu, o Królestwie Bożym, które już zaistniało z chwilą Jego przyjścia na świat.

Podstawą naszej wiary jest również to co Jezus mówi w Ewangelii o Duchu Świętym. Przez Jezusa poznajemy Boga, który jest Miłością. Ewangelie podają nam zasady ewangelicznego prawa moralnego. Prawdy wiary i zasady życia moralnego podawał Jezus nie w formie informacji, ale jako wezwanie do pójścia za Nim, do przyjęcia postawy ucznia, naśladowcy Chrystusa.

Przyjęcie więc Ewangelii to nie tylko uznanie tych prawd, ale przyjęcie Chrystusa do swego serca. Poprzez słowo Jezusa zapisane w Ewangeliach Bóg przemawia dziś do nas. Ewangelia jest prawdą o nas, jest źródłem naszego odrodzenia, ona może nas przemienić. Dlatego nie możemy go lekceważyć, gdyż byłoby to lekceważeniem Boga i swego zbawienia.

7. Świadectwo

Mój Pan nigdy nie da się prześcignąć w hojności. Zawsze odpowie na tęsknotę mego serca. Pamiętam łzy 17 stycznia 1975 r., kiedy to z powodu zaziębienia nie mogłam Go przyjąć sakramentalnie w Komunii św. A może wzruszyły Go te dziewczęce łzy i powiedział, że już tak więcej płakać nie będę. 

W tym długim okresie 45 lat było kilka niemal cudownych sytuacji, kiedy On, sakramentalnie przychodził do mnie, chociaż wszystko wskazywało na to, że w tym dniu Komunii nie dostanę. To były długie podróże, kilkakrotne pobyty w szpitalu, wyjazdy zagraniczne, itp. Pan Jezus sakramentalnie odpowiadał na moją tęsknotę. Jak długo tak będzie? Nie wiem, ale proszę Go, aby przychodził codziennie, aby tak było do ostatniego mojego dnia na tej ziemi. 

Eucharystia – czy Bóg mógł uczynić dla nas coś więcej? Wciąż uobecnia się dla nas Ofiara Wieczernika, Kalwarii i Zmartwychwstania. Mogę w tym niezwykłym misterium uczestniczyć codziennie. Chrystus karmi mnie swoim Słowem. To Słowo jest dla mnie, jest na dziś. To nie historyczne opowiadania. 

Odczytuję to tak, że Bóg dziś chce mi coś ważnego przekazać, abym potem w ciągu dnia mogła tym przesłaniem dzielić się z innymi. Bardzo ważny jest dla mnie moment darów ofiarnych. Niekiedy patena jest bardzo ciężka. Składam na niej wszystko co było treścią mijającego dnia: osoby, wydarzenia, chwile radosne i bolesne, polecane przez innych intencje.

Wraz z chlebem, kroplami wina i wody włączam to co ludzkie, maleńkie, czasem nawet  grzeszne, słabe, w tę wielką Tajemnicę. Uświęć mocą swojego Ducha te dary. Właśnie te, które złożyłam. W ten sposób wszystko można zjednoczyć z Jezusem. Nie wyobrażam sobie życia bez Niego...

s. M. Goretti Mirecka OSB

8. Dialog rodzinny wokół tematu

  • Czy znajdujemy czas, aby przed Mszą św. zapoznać się z czytaniami Liturgii Słowa?
  • W jaki sposób włączamy się w Liturgię Słowa?
  • Czy z uwagą słuchamy czytań mszalnych?
  • Czy w naszej rodzinie jest czytanie Pisma Świętego i wspólna modlitwa?
  • Co Chrystus chce nam powiedzieć poprzez Słowo Boże, którego słuchamy?
  • Czy potrafimy dzielić się z innymi usłyszanym Słowem Bożym?

9. Świadek wiary

Św. Stanisław Kazimierczyk – ur. się 27 września 1433 r. w Kazimierzu, pod Krakowem. Wyróżniał się spośród rówieśników bystrością umysłu i mądrością. Wychowywany był w duchu pobożności, pracowitości i wzajemnego szacunku. Miał 23 lata, gdy został doktorem filozofii, a w rok później – doktorem teologii.

Przywdział habit kanoników regularnych. Najbardziej kochał Eucharystię. Przygotowywał się do niej w milczeniu. Sprawowanie Najświętszej Ofiary było dla niego najważniejszą chwilą dnia i zależało mu, by także inni ludzie nie byli obojętni na bogactwo łask płynących z pełnego w niej uczestnictwa. 

Na kazaniach często powtarzał zgromadzonym: „Ty, który słuchasz Mszy Świętej i przed końcem odchodzisz, tobie żadna nagroda nie jest dana, albowiem Bożego Sprawowania ocenia się na końcu”.

10. Modlitwa 

O Jezu, światło prawdziwe, który oświecasz każdego człowieka,
gdy na ten świat przychodzi, wyznajemy i wierzymy, żeś Ty, Syn Boży,
którego Bóg Ojciec zesłał na ziemię, dając nam Ciebie za Mistrza.
Tyś nas nauczał prawdy. Żywotem i Duchem są słowa Twoje. Ale któż z nas
jest godzien otworzyć Ewangelię i przeniknąć jej głębię?
Ty sam, Panie Jezu Chryste, któryś umarł za nas na krzyżu i odkupiłeś nas
krwią Swoją, możesz to uczynić. Racz więc, Panie dać nam tę łaskę, żebyśmy
mogli poznać w Duchu Kościoła Świętego te wielkie prawdy w Ewangelii
ludziom podane. Otwórz przed nami skarby mądrości i umiejętności
Bożej zawarte w Księdze Twojej. Spraw, żeby Słowo Twoje przenikając duszę
oświecało i uświęcało życie nasze, dopóki nie wejdziemy do nieba, gdzie Ty
żyjesz i królujesz Bóg na wieki wieków. Amen.

Wizyt:

DziśDziś233
TydzieńTydzień1033
OgółemOgółem872731