Bardzo ważnym wydarzeniem w naszej diecezji będzie peregrynacja Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej w Świętym Wizerunku Nawiedzenia. Rozpocznie się ona 21 września 2013 roku w Suwałkach, a zakończy się 7 czerwca 2014 roku w Ełku. I Niedzielą Adwentu rozpoczynamy nasze duchowe przygotowanie do peregrynacji poprzez Nowennę Miesięcy.
TEMAT PIERWSZEGO MIESIĄCA NOWENNY (grudzień 2012)
O GODNE PRZEŻYCIE NAWIEDZENIA ORAZ O JEGO LICZNE I TRWAŁE OWOCE
WEZWANIA DO MODLITWY POWSZECHNEJ
- Módlmy się w intencji Kościoła Ełckiego, a zwłaszcza naszej parafii, aby moc Ducha Świętego towarzyszyła w dobrym przygotowaniu do nawiedzenia Matki Bożej Jasnogórskiej w Jej Świętym Wizerunku. Ciebie prosimy...
- Módlmy się o godne przeżycie Nawiedzenia oraz o jego liczne i trwałe owoce, aby opieka i wstawiennictwo Matki Najświętszej pogłębiały naszą wiarę, nadzieję i miłość w codziennym życiu. Ciebie prosimy...
MODLITWA MIESIĄCA (przed lub po Mszy św.)
Maryjo, nasza Pani i Hetmanko! Z bezgraniczną ufnością zwracamy się do Ciebie obciążeni brzemieniem krzyża. Z królewską hojnością wypraszasz u Boga potoki łask dla sług i służebnic Twoich. W Tobie pokładamy naszą nadzieję i przez Twoje wstawiennictwo polecamy serdeczne prośby nasze, szczególnie prosząc o godne przeżycie Nawiedzenia oraz o jego liczne i trwałe owoce. Razem z Tobą Maryjo, wołamy do Pana Jezusa w I tajemnicy radosnej Różańca św. Zwiastowanie NMP (dziesiątek Różańca św.)
ROZWAŻANIE NA PIERWSZY MIESIĄC NOWENNY (materiał opracował ks. Przemysław Zamojski)
Maryja prowadzi nas do prawdziwej wiary
Jesteśmy u progu przygotowań do peregrynacji wizerunku Matki Bożej. Może ktoś zapyta: po co kolejna nowenna i peregrynacja? Warto odpowiedzieć sobie na to pytanie, bo od tego może zależeć owocność tego czasu nawiedzenia. Biorąc pod uwagę i szanując wszystkich, którzy mają przeciwne zdanie, co do peregrynacji – warto zwrócić uwagę na jej pozytywny wymiar i znaczenie.
Faktem jest, że w naszej diecezji i Ojczyźnie miało miejsce kilka różnych peregrynacji: Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, figury Matki Bożej Fatimskiej, Obrazu Jezusa Miłosiernego i inne. Każde z tych wydarzeń zawierało w sobie przesłanie, za którym szło odnowienie ducha modlitwy, umocnienie wiary, większe korzystanie z posługi sakramentalnej. Wydaje się, że nic nowego w tych wydarzeniach nie odkrywamy, a jednak te spotkania niosą w sobie aktualność Bożego zaproszenia do pogłębienia relacji z Nim. Każde spotkanie z pielgrzymującą obecnością Boga ukazuje niezwykłą świeżość Ewangelii, która pozostając niezmieniona, rzuca światło na to, co jest przeżywane dzisiaj.
Ten Boży posiew ziarna dokonuje się na niwie ludzkich serc i by ono wydało plon musi wpierw obumrzeć – potrzeba więc czasu. Dlatego nie oceniajmy owoców peregrynacji poprzez pryzmat tego, co się dzieje bezpośrednio po niej – współczesne media stawiają często pytanie, które wynika z niezrozumienia ewangelicznej logiki wzrastania: co zostało w Polakach np. po Janie Pawle II? Po ludzku rzecz biorąc być może niewiele, jednak biorąc pod uwagę działanie Boga – możemy być pewni plonów w czasie przewidzianym przez Niego. Ta mentalność pospiesznego sprawdzania może się wkraść niepostrzeżenie i do naszych serc. Nie widząc natychmiast spektakularnych efektów nasuwa się nam myśl, że peregrynacja nie ma sensu, bo „rezultaty" poprzednich przedsięwzięć tego typu nie są zadowalające.
Życie duchowe jest związane z podejmowaniem decyzji. Działanie, które pomaga podejmować decyzje zgodne z planem Bożym są dobre. „Prawdziwa bowiem pobożność – stwierdza Sobór Watykański II - nie polega ani na czczym i przemijającym uczuciu, ani na jakiejś próżnej łatwowierności, lecz pochodzi z wiary prawdziwej, która prowadzi nas do uznawania przodującego stanowiska Bogarodzicielki i pobudza do synowskiej miłości ku Matce naszej oraz do naśladowania Jej cnót".
Właściwe oddawanie czci Matce Boga, prowadzi do adoracji Jej Syna i do przemiany życia. W konstytucji soborowej Lumen Gentium odnajdujemy następujące słowa: „Rozmyślając o Niej zbożnie i przypatrując się Jej w świetle Słowa, które stało się człowiekiem, Kościół ze czcią głębiej wnika w najwyższą tajemnicę Wcielenia i coraz bardziej upodabnia się do swego Oblubieńca. Albowiem Maryja, która wkroczywszy głęboko w dzieje zbawienia łączy w sobie w pewien sposób i odzwierciedla najważniejsze treści wiary, gdy jest sławiona i czczona, przywołuje wiernych do Syna swego i do Jego ofiary oraz do miłości Ojca. Kościół zaś, zabiegając o chwałę Chrystusa, staje się bardziej podobny do swego wzniosłego Pierwowzoru, postępując ustawicznie w wierze, nadziei i miłości oraz szukając we wszystkim woli Bożej i będąc jej posłusznym. Stąd też i w swojej apostolskiej działalności Kościół słusznie ogląda się na Tę, co zrodziła Chrystusa, który po to począł się z Ducha Świętego i narodził z Dziewicy, aby przez Kościół także w sercach wiernych rodził się i wzrastał. Ta zaś Dziewica w życiu swoim stała się przykładem owego macierzyńskiego uczucia, które ożywiać winno wszystkich współpracujących dla odrodzenia ludzi w apostolskim posłannictwie Kościoła".
Obecność Matki Bożej poprzez znak Świętego Wizerunku i Jej modlitwę wraz z modlącym się Kościołem staje się drogą do Jezusa. Planem Boga wobec nas jest to, byśmy uznali, że Jezus jest Panem naszego życia. Pisał o tym w adhortacji Marialis Cultus papież Paweł VI: „Chcemy podkreślić, że celem ostatecznym kultu Najświętszej Maryi Panny jest, by Bóg został uwielbiony i by chrześcijanie zostali pobudzeni do całkowitego uzgadniania z wolą Bożą swojego życia i postępowania".
Spotkanie z Maryją prowadzi do uwielbienia Boga. Najpełniej przekonuje nas o tym scena spotkania Matki Zbawiciela ze Świętą Elżbietą, kiedy Maryja uwielbia Boga w Jego działaniu w historii człowieka. Pomimo wielu trudności, jakie każdy z nas przeżywa uwielbienie Boga umacnia naszą wiarę w Jego miłość, której doświadczenia tak bardzo nam dzisiaj potrzeba. Czasem wydaje się człowiekowi, że nie ma za co Bogu dziękować – tak wiele nosi w sobie rozczarowania i zniechęcenia – uwielbienie pozwala przekroczyć nam ten stan, bo pomimo wszystko zaczynamy dostrzegać, że Bóg jest, i że o nas nie zapomniał. Podczas, gdy w dziękczynieniu dziękujemy „za coś", to uwielbienie jest całkowicie bezinteresowne, gdyż dochodzimy do prostego zapatrzenia w Jego obecność. Zaimek „w" ma tutaj kolosalne znaczenie. Uwielbiam Boga w Jego obecności, w Jego dziele zbawczym, w mojej historii itd. Wejście w taką modlitwę jeszcze przed peregrynacją może odkryć przed nami jej głębokie znaczenie.
Przygotujmy, zatem nasze serca na spotkanie. Nie traktujmy tego wydarzenia w kategoriach: czy się to opłaca? Bądźmy hojni wobec Boga otwierając nasze uszy i serce na obficie siane Boże Słowo. Hojność wobec Boga polega przede wszystkim na oddaniu się Mu do dyspozycji, przyzwoleniu aktem woli na to, by to On kierował życiem każdego z nas. Jeżeli stwierdzamy dzisiaj, że jeszcze takiej decyzji nie podjęliśmy, albo brakuje nam wierności tejże decyzji - to czas przygotowania może stać się prawdziwym momentem przemiany, która ukoronowana zostanie zawierzeniem życia Bogu przez ręce Maryi.
NABOŻEŃSTWO MARYJNE
- Pieśń na rozpoczęcie: O Maryjo, witam Cię!
- Pieśń na wystawienie Najświętszego Sakramentu
Modlitwa wstępna: Śluby Jasnogórskie Narodu Polskiego (fragment). Jasnogórska Pani, Wielka Boga - Człowieka Matko! Bogarodzico Dziewico, Bogiem sławiena Maryjo! Królowo świata i Polski Królowo! Przynosimy do stóp Twoich całe wieki naszej wierności Bogu i Kościołowi Chrystusowemu, wieki wierności posłannictwu Narodu, który przed tysiącem lat został obmyty w wodach Chrztu świętego. Składamy u Twoich stóp siebie samych i wszystko, co mamy: rodziny nasze, świątynie i domostwa, zagony polne i warsztaty pracy, pługi, młoty i pióra, wszystkie wysiłki myśli naszej, drgnienia serc i porywy woli. Odnawiamy śluby przodków naszych, by Ciebie uznać ponownie za naszą Patronkę i Królową naszego Narodu. Siebie i całą Ojczyznę polecamy Twojej szczególnej opiece i obronie.
Pieśń: Jasnogórska Pani, Tyś naszą Hetmanką.
Modlitwa:
Wszechmogący Boże błagamy, abyś przez wstawiennictwo Jasnogórskiej Matki polskiemu ludowi błogosławił. Przez Matkę i Wspomożycielkę chrześcijańskiego ludu pociesz strapionych, oddal choroby, chroń od nieszczęść. Obdarz nas pokojem, zachowaj od zwątpienia i rozpaczy. Pojednaj wszystkich Polaków w solidarnej zgodzie.
Wołajmy: Błagamy cię, Jasnogórska Pani.
- K: Broń nas, Jasnogórska Pani, od grożących niebezpieczeństw.
- L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
- K: Spiesz nam z pomocą, abyśmy umocnieni łaską Bożą nie zapomnieli o świętości.
- L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
- K: Pociesz smutnych i strapionych, skrzywdzonych i pogrążonych w żałobie.
- L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
- K: Bądź nam pomocą, gdy nie mamy odwagi przebaczyć.
- L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
- K: Błogosław nasze prace i dobre zamiary.
- L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
- K: Przyjmij wszystkie nasze prośby, które Tobie przedstawiamy.
- L: Błagamy Cię, Jasnogórska Pani.
(dziesiątek Różańca św.)
Akt oddania się Matce Bożej
Matko Boża, Niepokalana Maryjo! Tobie poświęcam ciało i dusze moją, wszystkie modlitwy i prace, radości i cierpienia, wszystko, czym jestem i co posiadam. Ochotnym sercem oddaję się Tobie w niewolę miłości. Pozostawiam Tobie zupełną swobodę posługiwania się mną dla zbawienia ludzi i ku pomocy Kościołowi świętemu, którego jesteś Matką. Chcę odtąd wszystko czynić z Tobą, przez Ciebie i dla Ciebie. Wiem, że własnymi siłami niczego nie dokonam. Ty zaś wszystko możesz, co jest wolą Twojego Syna i zawsze zwyciężasz. Spraw więc, Wspomożycielko Wiernych, by moja rodzina, parafia i cała Ojczyzna były rzeczywistym Królestwem Twojego Syna i Twoim. Amen.
Pieśń maryjna
Modlitwa kończąca: Śluby Jasnogórskie Narodu Polskiego (fragment). Chcemy pamiętać o tym, ze Ty jesteś Matką naszej Drogi, Prawdy i Życia, że w Twoim Obliczu Macierzyńskim najpewniej rozpoznajemy Twojego Syna, ku któremu nas wiedziesz niezawodną dłonią. Przyjmij nasze przyrzeczenia, umocnij je w sercach naszych i złóż przed oblicze Boga w Trójcy Jedynego. W Twoje dłonie składamy naszą przeszłość i przyszłość, całe nasze życie narodowe i społeczne, Kościół Syna Twojego i wszystko, co miłujemy w Bogu. Prowadź nas poprzez poddaną Tobie ziemię polską do bram Ojczyzny Niebieskiej. A na progu nowego życia sama okaż nam Jezusa, błogosławiony Owoc żywota Twojego. Amen.
Pieśń przed błogosławieństwem
Błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem
