Maryjo prowadź, bo Ty znasz drogę

SAKRAMENT EUCHARYSTII

1. Modlitwa rozpoczynająca rodzinne spotkanie ewangelizacyjne (Zgromadzeni na wspólnej modlitwie odmawiają)

Modlitwa św. Ignacego Loyoli do Zbawiciela
Duszo Chrystusowa, uświęć mnie!
Ciało Chrystusowe, zbaw mnie!
Krwi Chrystusowa, napój mnie!
Wodo z boku Chrystusowego, obmyj mnie!
Męko Chrystusowa, wzmocnij mnie!
O dobry Jezu, wysłuchaj mnie!
W ranach Twoich ukryj mnie!
Nie dozwalaj mi odłączyć się od Ciebie!
Od nieprzyjaciela złego broń mnie!,
W godzinę śmierci wezwij mnie!
I każ mi przyjść do Siebie,
Żebym z Świętymi chwalił Cię
Na wieki wieków. Amen.

2. Ewangelia według św. Łukasza (Łk 2, 1-14) (Odczytuje Ojciec lub Matka rodziny)

Z Ewangelii według św. Łukasza

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.

Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoim stadem. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli.

Lecz anioł rzekł do nich: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu; dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie". I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania".

3. Wyznanie wiary. (Cała rodzina odmawia)

Wierzę w jednego Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba i za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem.

Ukrzyżowany również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. Zmartwychwstał trzeciego dnia jak oznajmia Pismo. Wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych; a Królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi, który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; który mówił przez proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden Chrzest na od¬puszczenie grzechów. Oczekuję wskrzeszenia umarłych. I życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen.

4. Rozważanie tajemnicy radosnej

III tajemnica radosna: Narodzenie Pana Jezusa
Dzieciątko Jezus rodzi się w nędznej stajence, w wielkim ubóstwie. Ludzie nie przyjęli Józefa i Maryi. Ale Oni nie mają do nikogo żalu i cieszyli się Jezusem. Także my mamy cieszyć się z narodzin każdego dzieciątka, w każdej rodzinie, dając mu należne miejsce w naszym sercu. Maryjo, pomóż mi codziennym życiem odpowiadać na miłość Bożą.

(Ojcze nasz..., 10 razy Zdrowaś Maryjo..., Chwała Ojcu...)

5. Pieśń: „Cześć Maryi..."

Cześć Maryi, cześć i chwała,
Pannie Świętej cześć!
Śpiewaj, śpiewaj ziemio cała,
Hołd Jej spiesz się nieść!

Ten, co stworzył świat wspaniały,
W Niej Swą Matkę czcił,
Jej Go ręce piastowały,
Gdy Dziecięciem był

6. Wprowadzenie w katechezę o sakramencie Eucharystii (Prowadzi Ojciec lub Matka)

Trudno byłoby wyobrazić sobie nasze życie bez chleba, który stanowi podstawę pokarmu praktycznie we wszystkich kulturach. Podobnie trudno byłoby żyć bez napojów, wśród których – zwłaszcza w krajach południowych – znaczące miejsce zajmuje wino. Oba te znaki − chleb i wino – stanowią symbol obfitości, a także gościnności. Znaki chleba i wina zapowiadają ustanowienie Eucharystii zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie.

Wśród sakramentów świętych szczególne miejsce zajmuje Eucharystia. Jej wyjątkowe znaczenie wynika stąd, że Chrystus utrwalił w niej zbawczą Ofiarę Krzyża i polecił swojemu Kościołowi, aby ją ponawiał w sposób sakramentalny, jako Pamiątkę Jego męki, śmierci i zmartwychwstania, sakrament miłosierdzia i znak jedności. Eucharystia jest zawsze i nierozdzielnie Pamiątką Ostatniej Wieczerzy, Ofiarą Nowego Przymierza oraz świętą ucztą ofiarną, na którą Chrystus zmartwychwstały zaprasza swoich wiernych, aby ich karmić swoim ciałem i przez to jednoczyć się z nimi i wszystkich jednoczyć między sobą.

„Pascha" na kartach Starego Testamentu oznacza – między innymi – przemianę losu Izraelitów, którzy dzięki mocy Boga zostali wyzwoleni z niewoli egipskiej i poprowadzeni do ziemi, którą Bóg obiecał im dać w posiadanie. Na pamiątkę tego wydarzenia Żydzi obchodzili i obchodzą każdego roku święto Paschy. W Nowym Testamencie „paschą" nazywamy przejście Chrystusa ze śmierci do życia, czyli zmartwychwstanie. Ustanowiona w Wielki Czwartek Eucharystia jest Ucztą Paschalną, wieczerzą wyzwolenia, „świętą ucztą Komunii w Ciele i Krwi Pana" – jak określa ją Katechizm Kościoła Katolickiego (KKK 1382). Pan kieruje do nas usilne zaproszenie, abyśmy przyjmowali Go w sakramencie Eucharystii. Celebrując Eucharystię stajemy się świadkami i uczestnikami misterium zbawienia.

Szczególnym spotkaniem z Jezusem jest adoracja Najświętszego Sakramentu. Św. Jan Paweł II mówił: „Pięknie jest zatrzymać się z Jezusem i jak umiłowany Uczeń oprzeć głowę na Jego piersi (por. J 13, 25), poczuć dotknięcie nieskończoną miłością Jego Serca. Jeżeli chrześcijaństwo ma się wyróżniać w naszych czasach przede wszystkim «sztuką modlitwy», jak nie odczuwać odnowionej potrzeby dłuższego zatrzymania się przed Chrystusem obecnym w Najświętszym Sakramencie na duchowej rozmowie, na cichej adoracji w postawie pełnej miłości? Ileż to razy, moi drodzy Bracia i Siostry, przeżywałem to doświadczenie i otrzymałem dzięki niemu siłę, pociechę i wsparcie!"

7. Pismo Święte o sakramencie Eucharystii:

W Ewangelii według św. Jana (J 6, 48-59) czytamy: Jam jest chleb życia. Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli. To jest chleb, który z nieba zstępuje: Kto go je, nie umrze. Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało, za życie świata.

Sprzeczali się więc między sobą Żydzi, mówiąc: „Jak on może nam dać ciało do jedzenia?" Rzekł do nich Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim.

Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki". To powiedział, nauczając w synagodze w Kafarnaum.

8. Rozważanie tajemnicy światła

V tajemnica światła: Ustanowienie Eucharystii

Jezus ustanawia Eucharystię, w której ze swym Ciałem i Krwią – pod postaciami chleba i wina – staje się pokarmem dla naszych dusz, dając aż „do końca" świadectwo swej miłości do ludzi, dla których zbawienia złoży siebie samego w ofierze. Nie ma większej tajemnicy wiary, która uobecnia się codziennie wśród nas. Prośmy Maryję, Matkę Eucharystii, by wybłagała dla nas łaskę umiłowania Sakramentu Eucharystii.

(Ojcze nasz..., 10 razy Zdrowaś Maryjo..., Chwała Ojcu...)

9. Katecheza (Ojciec lub Matka prowadzi rozmowę o sakramencie Eucharystii)

W Eucharystii Chrystus daje to samo Ciało, które wydał za nas na Krzyżu, tę samą Krew, którą przelał za wielu na odpuszczenie grzechów. Eucharystia jest ofiarą, ponieważ uobecnia na naszych ołtarzach ofiarę Krzyża. Jest jej pamiątką, a równocześnie udziela jej owoców. Dobrze uczestnicząc we Mszy świętej, przyjmując Chrystusa w Komunii świętej, korzystamy z owoców Jego męki.

Przyjęcie Komunii Świętej rozwija w nas życie Boże, wzmacnia miłość, pomnaża łaskę uświęcającą, daje łaski uczynkowe oraz buduje wspólnotę Kościoła. Uczestnicząc we Mszy świętej, wyrażamy naszą wiarę w rzeczywistą obecność Chrystusa pod postaciami chleba i wina, m.in. klęcząc lub skłaniając się głęboko na znak adoracji Pana.

Kościół zobowiązuje nas do uczestniczenia w niedziele i święta we Mszy świętej i do przyjmowania Eucharystii przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym. Komunia święta pogłębia nasze zjednoczenie z Chrystusem. Wzrost naszego życia chrześcijańskiego potrzebuje pokarmu, tak jak ciało, żeby się rozwijało i wzmacniało, potrzebuje być odżywiane. Komunia nie tylko nas umacnia, komunia chroni nas również przed grzechem.

Członkowie rodziny wspominają I Komunię Świętą w rodzinie (oglądają zdjęcia, pamiątki I Komunii Św....) Ojciec odczytuje pytania i zachęca do rozmowy:

• Jak wyglądała uroczystość I Komunii Świętej?
• W jakiej parafii i kto przygotowywał do sakramentu, czy pamiętam o nim w modlitwie?
• Jak często uczestniczymy w Eucharystii i jak się przygotowujemy do Niej?
• Czy podczas Mszy św. przystępujemy do Komunii św.?
• Jak ważna jest Eucharystia dla mnie?
• Co daje nam przyjmowanie Eucharysii?
• W jaki sposób Komunia św. mnie zmienia?

Dziecko odczytuje słowa św. Jana Pawła II o Eucharystii:„Wyjdźcie naprzeciw Jezusowi Zbawicielowi! Miłujcie Go i adorujcie w Eucharystii! On jest obecny we Mszy świętej, która sakramentalnie uobecnia ofiarę Krzyża. Chrystus przychodzi do nas w Komunii świętej i jest obecny w tabernakulach naszych kościołów, bo jest naszym Przyjacielem, Przyjacielem wszystkich, zwłaszcza was, młodych, tak bardzo potrzebujących zaufania i miłości" (2000 r.).

Zapamiętajmy: „Jezus Chrystus jest obecny w Eucharystii w sposób wyjątkowy i nieporównywalny. Jest w niej obecny prawdziwie, rzeczywiście i substancjalnie: z Ciałem i Krwią, wraz z duszą i Bóstwem. Jest w niej obecny w sposób sakramentalny, to jest pod postaciami chleba i wina, cały Chrystus: Bóg i człowiek" (KomKKK 282).

„Eucharystia napełnia nas obfitym błogosławieństwem nieba i łaską, podtrzymuje nasze siły w czasie ziemskiej pielgrzymki, budzi pragnienie życia wiecznego i już teraz jednoczy nas z Chrystusem siedzącym po prawicy Ojca, z Kościołem niebieskim, ze świętą Dziewicą Maryją i wszystkimi świętymi" (KomKKK 294).

9. Pieśń: „Jasnogórska Pani..."

Ref.: Jasnogórska Pani, Tyś naszą Hetmanką,
Polski Tyś Królową i najlepszą Matką!

Spójrz na polskie miasta i na polskie wioski,
Niech z miłości Twojej słynie naród polski!

Daj Jezusa dzieciom i polskiej młodzieży,
By pragnęła wiarę w Twego Syna szerzyć!

Niechaj Kościół święty, dzieło Twego Syna,
U Bożego tronu wspiera Twa przyczyna.

Wstaw się, o Maryjo, u Twojego Syna,
Aby Bogiem silna była nam rodzina!

11. Litania Loretańska do Matki Bożej

Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson!
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas!

Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami!
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami!
Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami!

Święta Maryjo, módl się za nami!
Święta Boża Rodzicielko, módl się za nami!
Święta Panno nad pannami, módl się za nami!

Matko Chrystusowa, módl się za nami!
Matko Kościoła, módl się za nami!
Matko łaski Bożej, módl się za nami!
Matko nieskalana, módl się za nami!
Matko najczystsza, módl się za nami!
Matko dziewicza, módl się za nami!
Matko nienaruszona, módl się za nami!
Matko najmilsza, módl się za nami!
Matko przedziwna, módl się za nami!
Matko dobrej rady, módl się za nami!
Matko Stworzyciela, módl się za nami!
Matko Zbawiciela, módl się za nami!

Panno roztropna, módl się za nami!
Panno czcigodna, módl się za nami!
Panno wsławiona, módl się za nami!
Panno można, módl się za nami!
Panno łaskawa, módl się za nami!
Panno wierna, módl się za nami!

Zwierciadło sprawiedliwości, módl się za nami!
Stolico mądrości, módl się za nami!
Przyczyno naszej radości, módl się za nami!
Przybytku Ducha Świętego, módl się za nami!
Przybytku chwalebny, módl się za nami!
Przybytku sławny pobożności, módl się za nami!
Różo duchowna, módl się za nami!
Wieżo Dawidowa, módl się za nami!
Wieżo z kości słoniowej, módl się za nami!
Domie złoty, módl się za nami!
Arko przymierza, módl się za nami!
Bramo niebieska, módl się za nami!
Gwiazdo zaranna, módl się za nami!
Uzdrowienie chorych, módl się za nami!
Ucieczko grzesznych, módl się za nami!
Pocieszycielko strapionych, módl się za nami!
Wspomożenie wiernych, módl się za nami!

Królowo Aniołów, módl się za nami!
Królowo Patriarchów, módl się za nami!
Królowo Proroków, módl się za nami!
Królowo Apostołów, módl się za nami!
Królowo Męczenników, módl się za nami!
Królowo Wyznawców, módl się za nami!
Królowo Dziewic, módl się za nami!
Królowo wszystkich Świętych, módl się za nami!
Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta, módl się za nami!
Królowo wniebowzięta, módl się za nami!
Królowo różańca świętego, módl się za nami!
Królowo rodziny, módl się za nami!
Królowo pokoju, módl się za nami!
Królowo Polski, módl się za nami!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

K: Módl się za nami, Święta Boża Rodzicielko.
W: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się: Panie, nasz Boże, daj nam, sługom swoim, cieszyć się trwałym zdrowiem duszy i ciała, i za wstawiennictwem Najświętszej Maryi, zawsze Dziewicy, uwolnij nas od doczesnych utrapień i obdarz wieczną radością. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen.

12. Zawierzenie Rodziny Matce Bożej

Niepokalana Matko Jezusa i Matko moja – Maryjo, Królowo Polski! Biorąc za wzór Świętego Jana Pawła II mówię dziś: cały(a) jestem Twój(a). Twojemu Niepokalanemu Sercu zawierzam całego(ą) siebie, wszystko czym jestem; mój umysł, serce, wolę, ciało, zmysły, emocje, pamięć, zranienia, słabości, moją przeszłość od chwili poczęcia, teraźniejszość i przyszłość, wraz ze śmiercią cielesną – każdy mój krok, czyn, słowo i myśl. Tobie oddaję wszystkie moje prace, modlitwy i cierpienia.

Ty, najlepsza Matko chroń mnie i moich bliskich od Złego. Upraszaj nam łaski potrzebne do przemiany i uzdrowienia. Prowadź po drogach życia i posługuj się nami do budowania Królestwa Twojego Syna Jezusa Chrystusa – jedynego Zbawiciela świata, od którego pochodzi wszelkie dobro, prawda i Zycie. Amen

13. Apel Jasnogórski – w łączności z Jasną Górą (za pośrednictwem Radia Maryja 105,1 FM lub TV Trwam)