Dobra Nowina o przyjściu Zbawiciela na świat została wypowiedziana słowami Anioła Pańskiego. Zawiera się ona w radosnym wezwaniu: Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan (Łk 2, 10-11).
Święta Bożego Narodzenia przypominają nam tę radosną wieść, że prawdziwy Bóg stał się w pełni człowiekiem, aby nas wyzwolić z niewoli grzechu. Dzisiaj to orędzie Bożego Narodzenia, głoszone aż po krańce ziemi, ukazuje Boga dającego z miłości siebie samego człowiekowi w darze, aby każdy z nas w Jezusie Chrystusie odzyskał utracone synostwo Boże. Bóg przychodzi, aby zbawić. Aby wszyscy ludzie poznali prawdę, która wyzwala; aby każdy, kto w Niego uwierzy, mocą Jego łaski miał życie wieczne.
Ojciec Święty Franciszek w encyklice Lumen fidei napisał: Przez swoje Wcielenie i przyjście do nas Jezus dotknął nas, i dotyka również dzisiaj poprzez sakramenty. W ten sposób, przemieniając nasze serce, pozwolił nam i nadal pozwala rozpoznać Go i wyznawać jako Syna Bożego. Dzięki wierze także i my możemy Go dotknąć i otrzymać moc Jego łaski (LF 31).
Uwierzmy w Bożą miłość do każdego człowieka i pozwólmy Bogu, aby nas dotknął, szczególnie w sakramencie Pokuty i Eucharystii. Przyjmijmy z wiarą moc Jego łaski, bo nie możemy żyć bez Jego miłości. Bez miłości człowiek pozostaje samotny i nikomu niepotrzebny. To właśnie wiara w miłość Boga do człowieka pozwala nam odnaleźć sens życia i dodaje nam sił, aby się nie zniechęcać, nie poddawać trudnościom codziennego życia, ale czynić dobro.
Pragnę podzielić się z Wami wszystkimi tą ewangeliczną radością i zachęcić, abyście odnaleźli drogę do Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, który stał się człowiekiem. Zachęcam do budowania życia na Chrystusie i z Chrystusem, dzięki któremu śmierć i grzech zostały pokonane. Słowami bł. Jana Pawła II wypowiedzianymi do młodzieży pragnę zachęcić Was: W obecnej sytuacji – proszę Was – abyście kierowali wzrok ku Chrystusowi, który jest jedynym Odkupicielem człowieka, by zapoczątkować cywilizację, która rodzi się z prawdy i miłości... Cywilizację miłości!
Żeby nie zamierać w niepohamowanym egoizmie, w ślepej nieczułości na ból innych. Zachęcam Was także do zapatrzenia się w Józefa i Maryję, Matkę Jezusa i naszą Matkę. Klęcząc przy żłóbku, zwróćmy się do Maryi, której prawdziwe macierzyństwo zapewniło Synowi Bożemu prawdziwe ciało. Zwróćmy się do Tej, która nawiedza naszą diecezję słowami: Maryjo pomóż nam, abyśmy pozwolili dotknąć się przez miłość Jezusowi. Maryjo, pomóż nam, byśmy mogli dotknąć Twojego Syna naszą wiarą. Maryjo, bądź nam Przewodniczką w wierze i prowadź nas, bo Ty znasz drogę.
Gdy zasiądziecie do świątecznego stołu, by podzielić się opłatkiem, pragnę być z Wami i dzielić radość i nadzieję, której źródłem jest nowo narodzony Jezus. Niech On uczy Was odkrywać tajemnicę Bożej mądrości i miłości oraz napełnia Wasze serca wiernością, pokojem i miłosierdziem. Niech postawa tych, którzy jako pierwsi przyszli na spotkanie z Nowonarodzonym, uczy Was odwagi, pokory i wytrwałości w poszukiwaniu i coraz gorliwszym poznawaniu Jezusa, aby móc Go jeszcze bardziej ukochać i ukazywać innym. Wszystkim chorym oraz osobom samotnym życzę, by znaleźli się dobrzy ludzie, którzy pomogą przeżyć te Święta w radości i pokoju.
W uroczystość Bożego Narodzenia podchodzę do wszystkich Diecezjan i Gości z białym opłatkiem w ręku, życząc błogosławionych Świąt. Zapewniam o pamięci i modlitwie przy Jezusowym żłóbku oraz upraszam dla wszystkich Boże błogosławieństwo na czas świąteczny oraz w nadchodzącym Nowym Roku 2014.
+Jerzy Mazur SVD
Biskup Ełcki