5 Maja - Cud eucharystyczny w Alatri we Włoszech
Młoda dziewczyna z Alatri w 1228 roku starała się zwrócić na siebie uwagę przystojnego i popularnego młodzieńca. W tym celu postanowiła zdobyć eliksir miłosny od kobiety (czarownicy), o której mówiono w mieście, że zna się, na tych sprawach. Ta nakazała dziewczynie przyjąć Komunię św., a następnie szybko wyjąć z ust i ukryć w chusteczce. Ponadto dodała: „Jakiż środek może być mocniejszy od Boskiego Ciała, Króla Serc?” Dziewczyna posłuchała rady, ale natychmiast po dokonaniu tego czynu, zaczęło ją dręczyć sumienie. Już niosąc Najświętszy Sakrament do domu przeżywała takie udręki, że aby ukoić sumienie postanowiła schować Hostię w małym woreczku i ukryć w odległym kącie domu.
Mijały dni i noce pełne koszmarnych snów, grzmiących głosów zdających się wydawać na nią wyrok wiecznego potępienia. Wreszcie trzeciego dnia z rana postanowiła wyjąć woreczek z ukrycia i podjąć ostateczną decyzję, czy przekazać go kobiecie, której rady tak nieopatrznie posłuchała, czy też zanieść go do kościoła. Gdy otworzyła woreczek i rozwinęła chustkę, zamarła ze zgrozy. Na chustce nie leżała już Hostia podobna do chleba, lecz mająca postać ciała w kolorze krwi. Dziewczyna nie miała też żadnej wątpliwości, że było to ciało żywe. Jej ból i płacz zaalarmował członków rodziny, którzy przybiegli do niej, a ujrzawszy przyczynę, natychmiast zawiadomili sąsiadów. Wieść lotem błyskawicy obiegła miasteczko, docierając także do księży w parafii.
Kapłan, który przybył na miejsce, owinął woreczek z Hostią welonem i w otoczeniu ogromnego tłumu rozentuzjazmowanych wiernych, skierował swe kroki do biskupa. Historyczne źródła podają, że w tłumie podążającym za kapłanem brakowało jednej osoby – kobiety, która namówiła dziewczynę do tego czynu. Przyznała ona później, że gdy usłyszała o tym cudownym wydarzeniu, ukryła się, próbując wymyślić jakąś wymówkę na swoją obronę. Była gotowa oskarżyć dziewczynę o podłe kłamstwa i niesłuszne pomówienia oraz przedstawić siebie, jako wierną i pobożną katoliczkę. Z taką też myślą stawiła się na wezwanie biskupa. Widząc jednak, że tłum nie pragnie jej zguby, doznała wewnętrznej przemiany. Nie oskarżając nikogo sama padła we łzach do stóp biskupa, błagając o przebaczenie.
W tym czasie Hostia wystawiona została na specjalnie z tej okazji przystrojonym ołtarzu, by wierni, których ogromna rzesza zdawała się ciągle powiększać, mogli oddawać jej cześć. Biskup z Alatri przyjmował wielu dostojników kościelnych, którzy przybywali, by przedyskutować to wydarzenie. Chociaż nie ulegało wątpliwości, że obie kobiety dopuściły się strasznego świętokradztwa, nie było jednomyślności co do rodzaju pokuty, którą należałoby wymierzyć za ten czyn. W tej sytuacji biskup wystosował list do Ojca Świętego Grzegorza IX, opisując wypadki i prosząc o wskazówki, co do dalszego postępowania. List ten, opatrzony oficjalnymi pieczęciami, za pośrednictwem specjalnego kuriera doręczono papieżowi.
Tego samego roku, podczas Wielkanocy, biskup przejętym głosem odczytał odpowiedź Ojca Świętego, skierowaną do kapłanów jego diecezji. Dokument ten, napisany na pergaminie, noszący datę 13 marca 1228r. i podpis papieża, stanowi dziś cenny eksponat w zbiorach archiwalnych katedry w Alatri. Ojciec Święty napisał m.in: „(...) powinniśmy składać nieustanne dzięki Temu, który będąc niepojęty we wszystkich dziełach swoich, wedle upodobania Swego dokonuje cudów i dzieł niezwykłych, aby nakłonić grzeszników do pokuty, nawrócić nieprawych i pomieszać drogi wszelkich heretyków, wzmacniając wiarę Kościoła katolickiego, rozbudzając nadzieję i rozpalając miłość. Tak więc, drogi mój bracie, tym listem apostolskim zachęcam, abyś zalecił łagodniejszą pokutę dziewczynie, która według naszego uznania popełniła ten ciężki grzech bardziej ze słabości, niźli przewrotności, a w szczególności zważając na fakt, że wyraziła szczery żal…Co do kobiety, której przewrotność skłoniła dziewczynę do popełnienia tego świętokradztwa, wymierz karę, jaką za słuszną uważasz. Nakaż jej także stawić się przed biskupami urząd sprawującymi w okolicach, by wyznała przed nimi swój grzech i z należną pobożnością błagała o przebaczenie”.
Obecnie główna część cudownej Hostii, przechowywana w specjalnej kaplicy katedry w Alatri, wystawiana jest dwa razy w roku: w pierwszą niedzielę po Wielkanocy i w pierwszą niedzielę po święcie Zesłania Ducha Świętego. Ze względu na swe pochodzenie Hostia określana jest mianem „cudu ubogich”.